محمدرضای بزرگ من...

یکی از بی نظیر ترین جملاتی که این چند روز گفتی را میخام برات بنویسم...

نشسته بودی داشتی به پاهات ور میرفتی..بعد یه هو گفتی مامان ایشالا من بزرگ بشم...مرد بشم از اینا در میارم(بعد موهای رو شونه بابایی رو نشونم دادی)....بعد گفتی تازه الان یه کم مرد شدم پاهام یه کم از اینا داره...

الهی قربون بزرگ شدنت بشم....که چقد معصومانه داری بزرگ میشی...

باز یه روز دیگه گفتی مامان ایشالا من بزرگ شدم..محمدرضای بزرگ بشم بعد دیگه تو خیابون راه میرم..تو پیاده رو راه نمیرم!!!

فدای فکرای محمدرضاییت بشم...که بی نظیره..مثل برق چشمات..مثل "چرا" گفتنای  خاصت...مثل نگاه معصوم و شیطونت...

قربونت بشم

ایشالا ایشالا سالم و شاد بزرگ بشی....

محمدرضای سه سال و 7 ماه من