پسر ناز من...
پسر ناز من... محمد رضاي عزيزم از وقتي شما بدنيا اومدي....با تموم شدن هر ماه از پاييز و زمستون خوشحال ميشم ....راستشو بخواي ديگه از پاييز و زمستون لذت نميبرم...هميشه بايد مواظب سرما وگرماي وجود شما باشم....
اين چند روز دو تايي درگير آنفلونزا بوديم...و خوب همديگرو درک ميکرديم....تب و استخوان درد و فيش و فيش و..خلاصه...
از همه بدتر بي حالي و بيحوصلگي شما تو اين روزا اذيتم ميکنه...
باورت ميشه وقتي که ماشالا از زمين و زمان ميري بالا و مدام مامان مامان ميکني ..ميگم مامان جون فقط يه دقيقه بزار به حال خودم باشم...ولي وقتي مريض ميشي و خيلي آرووم و مظلوم ميشي و مدام سرتو ميزاري روي پام و ميگي لا لا ...ميگم مامان جون تروخدا پاشو سرحال باش و هرچي دلت ميخواد شلوغي کن.!!!!
از اين تعارضات فراووون دارم .....
نازنينم هيچي هيچي تو دنيا به اندازه سلامتييت خوشحالم نميکنه...و هيچي هيچي به اندازه يه درد تو نميتونه منو بهم بريزه....
معصوميتت...بغل هات...بوس هاي پر از غرورت...شعرهاي کودکانه و نازت ....ماشين هات که با دقت تمام رديف ميکني روي لبه هاي فرش....و از همه مهم تر ماماني گفتنت بي نظيرهاي زندگي من هستند...و هر ثانيه دلم براي اين بي نظيرها تنگ ميشه...جتي اون موقع هايي که از دست بنفش کشيدنات عاصي ميشم...واقعا با تمام وجود معصوميتتو ميپرستم....
خيلي موقع ها دلم از خودم ميگيره که صبرم کمه....که خسته ميشم....که يه عالمه کار دارم....اما ميدونم که تمام تلاشمو ميکنم و اين بهم آرامش ميده...
بهترينم حرف زدنت خيلي بامزه است..همه چي همه چي ميگي با زبان خودت....
چند وقت پيش يه کشف بزرگ کردم...
شما چندتا کلمه داري که تشخيصشون کار هر کسي نيست:
دادادو= دايناسور
داداتو=تراکتور
نادادو= کاميون
يعني خداييش خيلي فکر کردم که تونستم اينا رو از هم تميز بدم....
شعر معروف لالايي شما که بابايي هر شب بهش ميخنده
چرخ و فلک رفته بالا
برقش قطع شده
چشاشو بسته
لالايي کرده....
باورت ميشه اين لالايي شماست که تاکيد داري بابايي اين را برات بخونه...و اگه نخونه خودت بلند بلند ميخوني..و منتظر ميموني که بابايي تکرار کنه...
عاشقتم عزيزترينم
هميشه سالم باش...و بخند...
