سلام پسرم
سلام پسرم سلام بابا
این مطلب رو داره بابات برات می نویسه پس خوب خوب بخونش و با توجه.
اولا خدا رو هزاران مرتبه شکر بخاطر تویی که پسری سالم و تندرست و مثل مامان و بابات باهوش و ذکاوتی! که دو صد البته جبران این نعمت برای بنده مقدور نیست.
امید من!
محمد رضا تا 7 ساله شدنت هرچی بخوای همونه و دیگر هیچ .... . میخوام هرچی لذت توی دنیایی شیرین کودکی ات داری ببری؛ بی منت ، کودکانه و معصومانه و مقتدرانه و مطلق مطلق. بعدش باهات کلی کلی کار دارم کلی کار...
محمد رضا پسرم!
بابا جان انشالله در زندگی ات مثل کوه استوار و بلند قامت باشی به حدی که وقتی کسی به تو نگاه کرد، کسی به تو تکیه کرد و کسی که امیدش به تو وصل شد احساس آرامشی بهش دست بده لایزال.
بابای من !
پسرم پشتکار از همه چیز بالاتره؛ از هوش، از ثروت و ...
دلبند من!
بزرگ شدنت که صرفا از معجزات الهی ست، موجب برزگ تر شدن لحظه به لحظه آرزو های منم میشه و در صدر اون آرزو ها اینه که ببینم پسر من خیلی خیلی متعهد و پرتلاش و با انگیزه و هدفدار عمرش رو سرمایه گذاری میکنه
پسرم!
هیچ وقت یادت نره هیچ وقت که ..................... مادرت برات مادری کرد مادری! امیدورام درک کنی بابا. در یک جمله بگم مادرت "از خودش گذشت". خیلی شاید دور باشه برات درک معنی این جمله، که برای خودم هم درک تمامی ابعادش ثقیله و بی جواب.
بابا!
نهایت اینکه بر این باورم تو پسرم اشتباه تاریخ هستی، تاریخ در تولد تو اشتباه کرد و همچون تویی رو به دنیا آورد که متفاوت باشی از کل تاریخ.
من و مادرت در انتظار خواهیم نشست...
در انتظار پیروزی ات
در انتظار شکوفایی ات
در انتظار سربلندی ات
در انتظار ......
ان شا الله
